روستاهای هدف گردشگری بابل

• روستاهای هدف گردشگری بابل :

شهرستان بابل یکی از شهرستان‌های استان مازندران است که در شمال ایران واقع شده و به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، از جمله مناطق مهم و پرجمعیت این استان به شمار می‌آید.

این شهرستان به عنوان یک منطقه گردشگری، طبیعی و تاریخی شناخته می‌شود و دارای جاذبه‌های متنوعی از جمله رودخانه‌ها، جنگل‌ها و آثار تاریخی است. بابل همچنین به عنوان مرکز تولید برنج و کشاورزی در مازندران شهرت دارد. این شهرستان با آب و هوای معتدل و مرطوب خود، یکی از مقصدهای محبوب برای گردشگران و طبیعت‌گردان است.

موزه تاریخی بابل

1- روستای فیروزجاه :

فیروزجاه روستایی با قدمتی بیش از هزار سال در شهرستان بابل، استان مازندران است. این روستا در بخش بندپی شرقی و در دل جنگل‌های هیرکانی قرار دارد و فاصله‌اش از مرکز بخش 20 کیلومتر و از شهر بابل 55 کیلومتر می‌باشد.
بر اساس اعتقاد مردم محلی، نام "فیروزجاه" از فردی به نام "فیروزشاه" گرفته شده است که در گذشته مالک این منطقه بوده است
یکی از جاذبه‌های تاریخی این روستا، قلعه فیروزجاه است که به دژ سلطنتی فیروزشاه مشهور است. این قلعه که قدمت آن به حدود 650 سال می‌رسد، اکنون به عنوان یک مخروبه باقی مانده و جزو آثار تاریخی این منطقه به شمار می‌آید.

روستای فیروزجاه

2- روستای آری :

روستای آری، واقع در دهستان فیروزجاه بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، یکی از روستاهای چشم‌نواز و دل‌انگیز استان مازندران است. این روستا به‌ویژه به‌خاطر آبگرم ازرود خود شناخته می‌شود. مردم روستا عمدتاً از طریق کشاورزی، دامداری و در برخی موارد پرورش کرم ابریشم امرار معاش می‌کنند.
اراضی شالیزاری روستا به‌طور متقارن و منظم کشیده شده‌اند که زیبایی خاصی به منظره این منطقه افزوده است. یکی از جاذبه‌های طبیعی این روستا، حوضچه آب معدنی آن است که به‌عنوان تنها چشمه آب معدنی معروف در روستاهای منطقه شناخته می‌شود و حتی از چشم‌انداز جاده نیز قابل مشاهده است.

روستای آری

3- روستای رمنت :

روستای رمنت، واقع در بخش مرکزی شهرستان بابل استان مازندران، یکی از روستاهای پرجمعیت این شهرستان به‌شمار می‌رود. فاصله این روستا تا مرکز شهرستان بابل تنها ۵ کیلومتر است و در شرق بابل قرار دارد.
نام "رمنت" به معنای "گلزار" است که این واژه از زبان روسی گرفته شده است. به‌طور سنتی، این منطقه به دلیل پر بودن از گل‌های زیبا، توسط بازرگانان روسی که از این منطقه عبور می‌کردند، تاریخ شکل‌گیری این روستا به حدود سال 1000 هجری شمسی و قبل از آن بازمی‌گردد.

تالاب رمنت

4- روستای شیاده : 

روستای شیاده، واقع در دهستان خشک رودپی و بخش بندپی غربی شهرستان بابل، در 32 کیلومتری جنوب غربی این شهرستان قرار دارد. جمعیت این روستا حدود 900 نفر و تقریباً 210 خانوار است.
این روستا از شمال به روستای کامی کلا، از جنوب به سنگ چال، از غرب به وسطی کلا و از شرق به روستای دیوا متصل می‌شود
با توجه به حاصلخیز بودن زمین‌ها، مردم روستای شیاده عمدتاً به کشاورزی و دامداری مشغول هستند. همچنین پرورش زنبور عسل و صنایع دستی در این روستا رواج زیادی دارد.
طبیعت زیبای روستای شیاده، شامل جنگل‌های حاشیه‌ای و سد شیاده است که دریاچه‌ای زیبا و شبیه به آبگینه را تشکیل داده است. سد شیاده، که بر روی رودخانه چلیم ساخته شده، انعکاس جنگل و طبیعت اطراف خود را در آب‌هایش نشان می‌دهد. این زیبایی‌ها باعث شده که روستای شیاده به مقصدی محبوب برای گردشگران تبدیل شود، به ویژه برای ماهیگیری، تفریح و کمپینگ در فصل زمستان.

دریاچه سد شیاده

5- روستای دیواملکشاه :

روستای دیوا با وجود رودخانه، جنگل و دشت در کنار هم، یکی از زیباترین روستاهای بخش بندپی غربی است که در ۲۵ کیلومتری شهر بابل و در منطقه‌ای کوهپایه‌ای قرار دارد. مردم این روستا از کردهایی هستند که در دوره‌های مختلف به این منطقه کوچانده شده‌اند.
درباره‌ی وجه تسمیه "دیوا" روایت شده که "دیو" به معنای پهلوان و انسان‌های قوی و چالاک است و "الف" پسوند مکان محسوب می‌شود؛ بنابراین، دیوا به معنای سرزمین پهلوانان است.
این روستا سکونت‌گاه دو طایفه‌ی ملکشاه و عمران است. ییلاق طایفه‌ی ملکشاه، فیلبند و ییلاق طایفه‌ی عمران، سنگچال می‌باشد. وجود رودخانه‌ی پرآب کلارود در این منطقه، به‌ویژه در فصل تابستان، مسافران بسیاری را به خود جذب می‌کند.

روستای دیواملکشاه