فالوده و محبوبیت جهانی !

فالوده یا پالوده یک خوردنی سنتی و سرد ایرانی از نوع دسر است. این دسر از رشته های نازک با ترکیب نشاسته در یک شربت نیمه یخ زده دارای شکر و گلاب تهیه شده است.

• پیشینه تاریخی :

در سده های ۱۶ تا ۱۸ پادشاهان گورکانی هند و ایرانی که بر جنوب آسیا فرمانروایی می کردند یک نوشیدنی – دسر سرد بنام فالوها پدید آوردند که برگرفته از فالوده است. 
در فرهنگ معین آورده شده که در گذشته فالوده به خوراکی گفته میشد که از ریختن پودر بادام و شکر بدست می آمده و نشان از آن دارد که فالوده در زمان هایی از تاریخ با روش های گوناگون تهیه میشده است. ولی فالوده به سبک کنونی پیشینه ای به اندازه یک سده دارد.

• انواع فالوده:

در ایران سه نوع فالوده وجود دارد : 
شیرازی، یزدی و کرمانی

فالوده شیرازی :

از شناخته شده ترین گونه های فالوده و از پرطرفدارترین خوراکی های شیراز است که از رشته های نازک نشاسته ای یخی تهیه شده و با آبلیموی تازه شیراز، عرقیات و شربت های خوشبو درست می شود.

فالوده کرمانی :

در این نوع فالوده بجای رشته های نشاسته ای، توپک های نشاسته ای وجود دارد که با عرق بیدمشک، نسترن،‌گلاب و نعناع یا شربتی بنام شیره سرو می شود. فالوده کرمان در سال ۱۳۹۵ در فهرست آثار ملی ناملموس کشور، ثبت شده است.

فالوده یزدی :

در یزد به آن ماقوتک نیز می گویند. فالوده یزدی را پس از آماده شدن با شیره، گلاب و سیاه دانه سرو می کنند.

• استفاده از فالوده در ادبیات :

در ادبیات شیرین فارسی هر کلمه جایگاه ویژه ای دارد که فالوده نیز از این قضیه مستثنی نیست . در این مبحث چند ضرب المثل شیرین را ذکر می کنیم که از این کلمه در آن ها استفاده شده است :

۱. با شاه هم فالوده نمیخورد (منظور به شخص متکبر و خودپسند است)
۲. انگار به فالوده خوردن میرود (با اینکه خطر و مصیبت در پیش دارد ولی آسوده خاطر است و آرامش دارد)
۳. آنقدر آش داغ خورده که به فالوده هم فوت می کند (بدین معنی که آنقدر تجربه کسب کرده که جانب احتیاط را بسیار رعایت می کند)

• سخن آخر : 

فالوده دسری ست خنک که از گرمازدگی در روزهای داغ تابستان جلوگیری کرده و به صورت تکی یا با بستنی سرو میشود. از خوردن این دسر خوش عطر و طعم در روزهای گرم تابستان غافل نشوید.