روستایی به نام نشل
موقعیت
در حدود ۱۲۰ کیلومتر در جاده هراز از تهران به سمت آمل از روستای بایجان یک جاده فرعی جدا می شود که از میان روستاهای بلقلم و هفت تنان و پردمه و خرم می گذرد و به نشل منتهی می شود. مجموع طول این جاده پر پیچ و خم و صعب العبور کوهستانی حدود ۴۵ کیلومتر است که در دهه ۵۰ احداث شد.
نشل روستایی با جاذبه های منحصر به فرد
روستا گردشگری نشل روستائی خوش اب و هوا در دامنه کوهای البرز مرکزی می باشد. بر اساس آثار و نشانه های بسیار قدیمی که از دوره های گذشته در گوشه و کنار آن یافت شده است، به نظر می رسد قدمتی طولانی دارد. نشل دارای دو بافت قدیمی و جدید می باشد. بافت جدید در حال گسترش و بزرگ شدن می باشد و بافت قدیمی نیز در حال تخریب و به ندرت در حال باز سازی می باشد. به طور کلی با افزایش روند تخریب و نوسازی و بازسازی روستا در حال تبدیل شدن به یک بافت نوسازی شده می باشد.
ارتفاعروستا گردشگری نشل از سطح آبهای آزاد تقریبا در حدود ۲۳۷۰ متر است . زمستان آن بسیار سرد و برفی با تابستانی خنک، باعث سرازیر شدن جمعیت انبوهی از گردشگران به این روستا شده است.
حدود ۵۰ خانوار بصورت تمام فصل و دائم در روستای نشل ساکن می باشند . دامداران در فصل تابستان با جمع آوری علوفه بخشی از غذای زمستان دام را تامین می کنند و در هنگام تابستان برای بدست آوردن چرای بهتر به سمت ارتفاعات البرز تا ۳۵۰۰ متر از سطح آبهای آزاد با مراتعی بکر و کم نظیر کوچ میکنند.
شیوه کار و زندگی در روستاها بخصوص برای دامدارن و کشاورزان با توجه به فصول سال کاملا متفاوت است و شروع کار با مقتضیات زمان با رسم و رسوم خاصی همراه است.روستا گردشگری نشل که مبنای اصلی زندگی مردمان آن کشاورزی و دامداری است از این امر مستثنی نمی باشد. بسیاری از آداب و رسوم سنتی امروزه در حال فراموشی هستند. در بروزرسانی های آینده با ما همراه باشید...
منبع: ایران بوم گردی
دسته ها: استان ها مازندران مجله ایران بوم گردی