امامزاده عبدالله بافق

آستان مقدس امامزاده عبدالله علیه السلام، ایشان از نوادگان امام هفتم علیه السلام و نسبت شریف وی با چهار واسطه به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشان و بسیار بزرگوار بود.

آستان باشکوه امامزاده عبدالله در مرکز شهر بافت واقع شده و دارای بنای عالی است که از حیث سبک و گنبد کاشی‌کاری و تزئینات داخلی اثری ارزشمند محسوب می‌شود. بدنه اتاق مرقد با کاشی های لاجوردی و با حاشیه سیاه و سفید از آثار قرن 8 و ۹ هجری کشیده شده است و به غرفه های فوقانی مشرف به صحن اصلی مزار نیز با همین نوع کاشی مزین گردیده است. سقف داخلی بنا گنبدی مقرنس کاری شده است و دیواره و گوشواره های زیر گنبد رنگ آمیزی و نقاشی شده و دیوار رو به قبله محراب گچ بری ظریفی دارد که با آیات قرآن و عباراتی دیگر مزین شده است. این کتیبه‌ها به خط حسین یزدی و عمل حسن ولددین جعفر استاد معمارباشی است و در قرن هفتم هجری قمری ساخته شده است. بنای ساختمان بقعه شامل سردرب، هشتی ورودی، اتاق مدخل و اتاق اصلی است. بر سر درب ورودی این امامزاده، دو کتیبه آجری هم اندازه ( ابعاد ای بین آجر ختایی و نظامی ) دیده می‌شود و در میان هر یک، یک قطعه سنگ تاریخی نصب شده و اشعاری به خط نستعلیق روی آنها حک شده است. سنگ تراشیده شده وسط دارای خط نسخ است و در آخر آن تاریخ رجب المرجب سنه ۱۲۲۴ هجری قمری دیده می شود. از ویژگی های این بقعه، گنبد بلند، کاشی کاری های داخلی و خارجی آن و نیز چراغ های کوچک گلی با لعاب فیروزه ای است که از قدیم خارج گنبد را روشن می کرده است.

حسینیه بزرگ متصل به بقعه امامزاده عبدالله است که از داخل بنای امامزاده هم بدان راهی است. این حسینی در سالیان اخیر مرمت شده و در مراسمات مذهبی از آن استفاده می شود.