اصول اقامتگاه بوم گردی

در مورد  اقامتگاه ها ی بوم گردی

در واقع رسالت اصلی این اقامتگاه ها  در راستای همان تعریف جامع بوم گردی است که به بازدید محیط بومی بدون ایجاد تغییر و آلودگی در آن محیط  و به نوعی تنها باقی گذاشتن ردپا در آن محیط می باشد .

در این طرح به منظور ساماندهی اقامتگاه های بوم گردی ، حفاظت از فرهنگ سنتی و بومی و افزایش محصولات جدید ﮔﺮدﺷﮕﺮی و اﻳﺠﺎد ﻧﻮع ﺟﺪﻳﺪی از ﻣﻘﺎﺻﺪ و ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﺎی ﮔﺮدﺷﮕﺮی یکسری قوانین و ضوابط  تدوین شده است. اقامتگاه ها در سه سطح ۱و ۲و ۳ براساس تجهیزات ،نوع خدمات ،نیروی انسانی ، رعایت نکات ایمنی و بهداشت و اصول زیست محیطی درجه بندی می شوند این اقامتگاه ها نباید در نواحی خدماتی،تجاری ،مسکونی و طرح تفصیلی شهرها ساخته شود و همچنین ازمحدوده اماکن تولید سر و صدا و تاسیساتی نظیر مراکز آموزشی ،نظامی ،بیمارستان ها ،تعمیر گاه های بزرگ مدارس و پمپ بنزین به دور باشد.

رعایت اصول مدیریت و بازیافت پسماند ،صرفه جویی از منابع آبی ،نورپردازی این مکانها ،اختصاص فضایی مناسب برای پذیرایی از میهمانان ،استفاده تمامی کارکنان از پوشاک بومی ،صرف غذا و نوشیدنی محلی و سفره آرایی سنتی و استفاده از نیروی کار آموزش دیده در تمامی این مکان ها  بدون در نظر گرفتن درجه آن ضروری است ، سرو غذا در محل اسکان ، ایجاد فضایی برای نمایش و فروش صنایع دستی و محصولات محلی ،امکان دسترسی به خدمات ارتباطی ،اﻗﺪام ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﻴﻂ ﻃﺒﻴﻌﻲ و اجرای گشت طبیعت گردی با حضور راهنماییان مورد تایید  را از شاخص های اقامتگاه های درجه دوم ارزیابی می شود.

در واقع دراین طرح بخشی از فعالیت ها به منظور رونق گردشگری خود روستا و منطقه بومی فعالیت هایی صورت می گیرد که به اقتصاد روستا هم کمک می شود.

و در نهایت  وجود اقامتگاه های بوم گردی نباید در هیچ شرایطی منجر به الودگی زیست محیطی اطراف خود شود.